Nie jestem wariatką. Taką opinię, powinna mieć o mnie przynajmniej najlepsza przyjaciółka. Jednak mina Rachel sugerowała coś innego. No cóż, gdybym nie podeszła do Jake i nie zaprosiła go przy wszystkich na imprezę... no, ale postanowiłam zacząć od nowa. Jake nie myśli o mnie, ja o nim. O jego słodkich oczach i ciele... Dosyć. On oczywiście grzecznie odmówił, ale ja widziałam w jego oczach zdumienie. Wszyscy patrzyli na mnie ze zdumieniem. Szara myszka, ona potrafi mówić i to na dodatek zaprasza klasowego przystojniaka na imprezę. To jest beznadziejny przypadek głupoty. Nie dziwi mnie, więc spojrzenie Rachel, która zamiast dodawać mi otuchy patrzy na mnie ledwo powstrzymując śmiech. Nigdy więcej nie otworzę ust. Zaczynam nowe życie. Idę do zakonu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz