Zagubiona, znaleziona

Dzisiaj byłam w przychodni na rutynowej wizycie. Jak to w przychodni była kolejka. Długa. Poszłam więc do toalety i tak sobie pomyślałam czy tylko ja tak mam, że noszę ze sobą cały wszechświat? Kurtka, torebka, reklamówka, rękawiczki i... no normalnie kosmos cały! W deszczowy dzień jeszcze parasolka dochodzi, ale na szczęście dziś nie było deszczowo. Wychodzę, wracam do kolejki, która o dziwo przez ten czas w ogóle  się nie poruszyła. Uświadamiam sobie, że kurczę, kurczę, nie mam przy sobie torebki. Biegiem, więc zawracam i uff... jest! Leży spokojnie przez nikogo nie ruszona na podłodze, a ja w duszy skaczę z radości, bo choć formalna wartość torebki jest niska, no może z wyjątkiem telefonu, (ale ten też nie jest jakiś wypasiony, żeby nikt nie myślał nie wiadomo co) to mam w torebce parę drobiazgów, do których jestem strasznie przywiązana, a których utrata bolałaby mnie bardziej niż kasy. Też nosicie takie skarby w torebce? Jeśli tak to o niej pamiętajcie! Ja już mam nauczkę.

Chytry plan

Tak, tak, tak. Nie było mnie. Lecz dziś musiałam coś powiedzieć czy też napisać. Byłam z Tomem u jego babci Kamy, to bardzo mądra kobieta, która w ogóle nie przypomina stereotypowej babci. Po pierwsze gdy do niej rano poszliśmy to zaraz zabrała mnie do parku aby pobiegać, bo "w jej wieku powinno się już dbać o kondycję". W moim też, ale nie chciało mi się tego jej tłumaczyć. Później wypytywała mnie o mój związek z Tomem. Gdy powiedziałam, że niestety Tom do ślubu się nie spieszy, machnęła ręką i powiedziała, że papierek jeszcze nikogo nie uszczęśliwił, a ślub jest najczęstszą przyczyną rozwodu! Totalny luz. We trójkę poszliśmy do kościoła. Już wiem, po kim Tom ma podejście do małżeństwa. Papierek nikogo nie uszczęśliwia. Dobre. Niby nie, ale... no cóż nie sądzę by mnie zmartwił. W końcu nie zamierzam się rozwodzić. Przynajmniej do czasu ślubu. Na mieszała mi w głowie ta babka. Chyba to był właśnie plan Toma. Chytry plan trzeba przyznać.

Dziwne wieczorne myśli

Świat jest okrutnym miejscem, żeby aby żyć trzeba zabijać. Czemu nie możemy jadać jedynie roślin? Czemu na świecie istnieją drapieżniki i ich ofiary? Jak coś tak pięknego jak natura może być jednocześnie tak straszne? Tylko Bóg wie.